En dan gebeurt het (even niet..)
Natuurlijk wist ik dat ik een 15 jaar oude buscamper kocht, met bijbehorende risico’s. En nee, ik heb bij de aanschaf geen autocoach laten komen of keuring gedaan. De testrit beviel uitstekend, de ervaren verkopers zijn zeer bekend met dit soort buscampers en, misschien wel het allerbelangrijkste, er was goed contact. Dus het genieten kon beginnen. Ik ging naar Terschelling tijdens oud en nieuw en met dochter Noortje naar vrienden in Drenthe.
En sinds dit weekend weet ik: de camper krijgt er nóg een mooie bestemming bij. Hij wordt binnenkort namelijk ingezet voor een bijzonder initiatief inclusief coaching in co-creatie. Daarover later meer. Na dit weekend vol mooie ideeën hierover reden de camper en ik zondagavond vol energie huiswaarts. De blue monday wachtte op ons, maar wat kon ons gebeuren?
Onverwachtse wending
Het is maandagmiddag en Noortje, een klasgenootje en ik zijn heerlijk uitgewaaid aan het strand en rijden richting huis. Opeens is er richting de bocht geen ‘druk’ meer bij de koppeling. Ik kom de bocht door en zie een parkeervak waarin de bus netjes uitrolt. We staan in ieder geval veilig.
‘Wat is er?’ wordt er uiteraard direct gevraagd. Mijn stress niveau schiet wel een beetje omhoog herken ik. He bah, wat zou er aan de hand zijn, kan ik iets zelf ontdekken, zijn zo wat eerste gedachten.
Stress onder het dashboard
Even prutsen onder het pedaal doet me al snel beseffen dat dit ‘way out of my auto kennis’ is. ‘Hij koppelt niet meer’ antwoord ik vanonder het dashboard. ‘Wat is dat koppelen’ is het logische antwoord. Van alles gaat er door mijn hoofd: ´Ik ben toch verzekerd met woonplaatsservice?’ En: ‘Heb ik dan toch een barrel gekocht?’ ‘Hoe kan ik even tijd maken om te bedenken wat volgende stappen zijn?’ En oja: ‘Hoe leg ik ‘koppelen’ uit?’ Stress. Ik kom onder het dashboard vandaan. Dat is wel een voordeel van een buscamper, er is best veel ruimte. ‘Ik denk dat de auto even niet verder kan’ zeg ik. En: ‘Ik ga even kijken wat ik moet doen nu’. Ik haal adem en ga even zitten. Adem uit 🙂
Obstakels vragen om geruststelling
De niet helpende gedachten laat ik even voorbij gaan en ik plaats er andere voor in de plaats: ‘Het verzekeringsbewijs zit in het handschoenenkastje’ en: ‘Je kan dit, je hebt het goed voorbereid, alles wat je nodig hebt bij pech is aanwezig in de camper en ja je hebt het ook goed verzekerd.’ Het werkt. Ik stel mezelf er mee gerust.
Niet veel later staan we op de oplader en worden we naar een garage gebracht. Daar laten we ‘hem’ achter. Z´n kilometerteller blijft voorlopig ongewijzigd. Nu is het afwachten wat het advies van de expert bij de garage is ..
Obstakels. Je komt ze overal en op de mooiste momenten tegen.
Jack
